หลายๆ คนอาจเคยได้ยินคำว่า “แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์” กันมาจนชินหู ทั้งสองวัดนี้.. มักจะได้ยินพร้อมๆ กันเสมอ..เพราะครั้งหนึ่งมันเคยเป็นอย่างนั้นและมันก็คือนรกจำลองดีๆ นี่เอง
โดยเฉพาะเรื่องของ วัดสระเกศ (ภูเขาทอง) ที่แต่ก่อนเป็นศูนย์รวมของแร้งนับพัน อันเนื่องมาจากโรคห่าระบาดเมืองในช่วงรัชกาลที่ 2 มีคนตายหลายหมื่นคนในช่วงเวลาเพียงไม่กี่วัน กลายเป็นเมืองแห่งคนตาย ทำให้เป็นจุดศูนย์รวมของแร้งนับพัน เขาจะขุดหลุมแล้วเอาศพมากองรวมกัน
เพราะจำนวนศพมากมายไม่สามารถเผาได้ไหว เลยใช้วิธีให้แร้งกำจัดศพให้ และสาเหตุที่ต้องเป็นวัดสระเกศก็เพราะ เมื่อสมัยก่อนนั้นมีกฎห้ามเผาศพกันในเมือง และประตูเมืองที่สามารถนำศพผ่านได้ก็มีอยู่ประตูเดียวที่เรียกกันว่า “ประตูผี” ซึ่งอยู่ใกล้กับวัดสระเกศมากที่สุด กลายเป็นตำนาน “แร้งวัดสระเกศ” นั่นเอง
ความเชื่อแต่ครั้งต้นกรุงรัตนโกสินทร์เกี่ยวกับเรื่องราวของเปรตแห่ง วัดสุทัศนเทพวรารามราชวรมหาวิหาร เล่ากันว่าที่วัดแห่งนี้มักมีเปรตปรากฏกายในเวลากลางคืนเป็นที่น่ากลัวอย่างยิ่ง และสมัยก่อนบรรยากาศแถววัดสุทัศน์จะน่ากลัวมากๆ ทำให้มักมีคนเล่าว่าพบเห็นผีเปรตอยู่เสมอ ประกอบกับโรคห่า (อหิวาตกโรค) ที่ระบาดจนมีผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมากในรัชสมัยรัชกาลที่ 2 จนเผาศพแทบไม่ทัน ณ วัดสระเกศ จนมีคำกล่าวคล้องจองกันว่า “แร้งวัดสระเกศ เปรตวัดสุทัศน์”
ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว เรื่องเล่าเปรตวัดสุทัศน์ฯนั้น มาจากภาพวาดบนฝาผนังในอุโบสถ ที่เป็นรูปเปรตตนหนึ่งนอนพาดกายอยู่ และมีพระสงฆ์ยืนพิจารณาอยู่ ซึ่งภาพนี้มีชื่อเสียงมากในสมัยอดีต เป็นที่เลื่องลือกันของผู้ที่ไปที่วัดแห่งนี้ว่าต้องไปดู และสิ่งที่ผู้คนเห็นว่าเป็นเปรตนั้น ผู้คนที่อาศัยอยู่บริเวณวัดแห่งนี้มายาวนานบอกว่า แท้ที่จริงแล้วเป็นเงาของเสาชิงช้าที่อยู่หน้าวัด ในสายหมอกยามเช้าต่างหาก อันนี้ก็แล้วแต่ความเชื่อและวิจารณญาณส่วนบุคคลค่ะ
