“การให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน” …. ท่านมหาตมะคานธี
(1 แชร์คือผู้ให้ 1 ไลท์คือใจบุญ)
วันหนึ่งท่านมหาตมะคานธีขึ้นรถไฟ
แล้วรองเท้าข้างหนึ่งของท่านหลุดออกจากเท้า และรถไฟก็เคลื่อนตัวออกจากสถานีไป
ท่านไม่สามารถจะลงจากรถไฟ
เพื่อไปเก็บรองเท้าที่หลุดตกไปได้
ท่านมหาตมะคานธีจึงถอดรองเท้าอีกข้างหนึ่ง
แล้วโยนลงรถไฟไปอยู่ใกล้ๆกับรองเท้าข้างแรก
ที่หลุดไปก่อนหน้านี้
คนถามท่านมหาตมะคานธีว่า…
“ทำไมถึงโยนอีกข้างลงไป”
ท่านตอบว่า…
“คนเก็บรองเท้าได้ เขาจะได้มีรองเท้าครบคู่
และเอาไปใช้ประโยชน์ได้”
*************************
เพราะการให้ที่ยิ่งใหญ่คือ
“การให้โดยไม่หวังสิ่งใดตอบแทน” เช่นเดียวกับท่านมหาตมะคานธีที่คิดที่จะให้
โดยไม่รู้ และไม่สนใจว่า
ใครจะมาเป็นเจ้าของรองเท้าคู่นั้น
แต่ท่านก็คิดว่า รองเท้าที่ท่านใส่นั้น
มีข้างเดียว ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ใช้ไม่ได้
สู้โยนทิ้งไป ให้อยู่ใกล้ๆ กับข้างที่หลุดไป
คนมาเห็น และเก็บไป ก็ได้ใช้ประโยชน์
มิเช่นนั้น ถ้าท่านเก็บรองเท้าข้างเดียวไว้กับตน
ข้างที่ท่านเก็บไว้ และข้างที่หลุดไป
ก็จะไม่ต่างอะไรกับ ขยะ
เพราะใช้ประโยชน์อันใดไม่ได้นั่นเอง
หลายครั้ง การเก็บของที่เราใช้ไม่ได้
หรือไม่คิดจะใช้แล้ว ไว้กับตัวนั้น ก็ไม่มีประโยชน์อะไร
สู้นำไปบริจาค หรือ มอบให้คนที่ใช้ประโยชน์ได้
แบบนั้น มีประโยชน์กว่าเยอะ
ความสุขที่ได้ “ให้” ยิ่งใหญ่กว่า
ความสุขที่ได้ “รับ” เสมอ
#มีแต่ไม่ได้ใช้ก็เหมือนไม่มี
#การให้มีความสุขกว่าการรับ
ท่านมหาตมะคานธี
(1 แชร์คือผู้ให้ 1 ไลท์คือใจบุญ)
